Floyd 100 watt lijk...

Kom je een kelderbox in Vlaardingen binnen voor een paar Philips versterkertjes uit de jaren '60 (daarover later meer), staat daar op z'n kant een lijk van een gitaarversterker, zo'n jaren 70 model a la Marshall. Zonder buizen, vochtschade, spinrag en muizenkeutels. Het naamplaatje ontbreekt op het front. De faceplate heeft de lay out van een JTM45. Voor vier tientjes krijg ik hem mee.

Thuis heb ik hem opengemaakt. "Made by Floyd" staat achterop. Vier x EL34 en vier pre amp buizen. Dat laatste is niet normaal. Het zijn er normaal altijd drie. Even internetten leert me dat Floyd een Nederlands merk is (geweest) dat goedkope Hiwatt kloons maakte. Dit blijkt een DR103 kloon te zijn met inderdaad 4 x ECC83 pre amp buizen.

De aanblik binnenin is om te huilen, maar de trafo's lijken in orde, en alleen die al zijn het geld dubbel en dwars waard. De kwaliteit van de kast is ook niet best: door vocht aangetast spaanplaat en waaibomenhout.  Maar niet getreurd, opnieuw tolexen en hij ziet er weer puik uit.

De versterker is niet point to point, maar op een print gebouwd met aangesoldeerde potmeters. Dat is vragen om problemen. Op de voeding is bezuinigd vergeleken met de originele Hiwatt, en jawel, de print is doorgebrand...

Wat is wijsheid? Oplappen lijkt geen optie: te ver heen. Een setje buizen van goede kwaliteit komt op zo'n €150. Wat ik kan doen is een nieuw turretboardje maken volgens de originele layout. Nieuwe potmeters en pluggen. Voeding repareren. En dan met buizen die ik al in andere amps heb zitten eens kijken wat dat oplevert. En dan is de keus: in het bestaande chassis zetten en de kast oplappen, of nieuw chassis en kast maken....

Hoe dan ook, een flinke klus! Wordt vervolgd!